Orgaandonatie?
Misschien wil je eerst dit nog lezen
Getriggerd door de discussie over orgaandonatie, heb ik de behoefte het ‘licht’ van het Human Designsysteem er over te laten schijnen. Ra Uru Hu heeft in de 8 dagen dat ‘The Voice’ tot hem sprak het hele universum en alles er in en erop uitgelegd gekregen. Het Human Designsysteem is daar een onderdeel van.
Een ander onderdeel is Rave kosmologie. Voor mij enorm inspirerend en inzichtgevend en zeker van groot belang in de hele discussie over orgaantransplantatie.
Het volgende is mijn summiere bewoording van de enorme hoeveelheid informatie/kennis die Ra Uru Hu daarover naar buiten gebracht heeft.
We beginnen bij het allereerste begin:
De Big Bang
In den beginne was er een Yin ei en een Yang ei. Het kosmische Yin ei bevatte al het atomische materiaal van het universum. De structuur van het ei wordt het beste beschreven met kristalachtig. Ook het Yang ei bestond uit een kristalachtige structuur. Bij de Big Bang botsten de twee ‘eieren’ tegen elkaar en de kristaleieren versplinterden in ontelbare stukjes. Al die stukjes vlogen het hele heelal door en hadden dus elk een splintertje ‘bewustzijn’ van het oorspronkelijke Yin of Yang ei in zich.
Alles wat we ons voor kunnen stellen, alle vormen van leven op deze planeet, zelfs de levenloze vormen, zijn begiftigd met deze Kristallen van Bewustzijn. De Designkristal bundel, het Yinaspect, is één kristallen bewustzijnsveld en bevindt zich in het binnenste van de aarde. Het is het vormprincipe bewustzijn en bevat het totaal van alle mogelijke vormen in het leven. Het Persoonlijkheidskristal bewustzijn, het Yangaspect, bestaat uit bundels, bundels van bewustzijn en deze ‘wonen’ in de atmosfeer.
Dus ook elk mens draagt een stukje van dat oorspronkelijke Yin ei en een stukje van het oorspronkelijk Yang ei in zich en daarmee heb je meteen ook de basis van de dualiteit dat de mensheid al vanaf het begin in beslag neemt.
In het volgende plaatje zie je waar het Designkristal en het Persoonlijkheidskristal zich in het lichaam bevinden (enige bekendheid met het Human Designsysteem is hier wel handig). 
Je ziet dat het Persoonlijkheidskristal, het splintertje kristal van het originele Yang ei net boven ons Hoofd Centrum zit. Dit Persoonlijkheidskristal manifesteert zich in dat waar we ons mee identificeren als zijnde ons Zelf, of wie we denken dat we zijn en wordt de Passagier genoemd. In spirituele kringen ook wel aangeduid als de Getuige.
Het aspect van het Yin ei, het Designkristal, zit in het Ajna Centrum (tussen de wenkbrauwen) en manifesteert zich in de bio-genetica van je lichaam, in de fysieke vorm. Dit is ons vorm bewustzijn.
Naast het Designkristal en het Persoonlijkheidskristal zie je in het plaatje ook nog een ander aspect staan namelijk de Magnetische Monopool. De Magnetische Monopool is een kracht die het Persoonlijkheidskristal en het Designkristal bij elkaar houdt en ondertussen, terwijl we in vliegende vaart door het universum suizen, precies dat naar ons toetrekt (het is een magneet!), wat voor ons in deze vorm, bedoeld is. Het stuurt ons kort gezegd in onze geometrie en brengt ons onze bestemming.
In het volgende plaatje zie je hoe dat eruit ziet:
We zien hier het voertuig (de vorm, vormbewustzijn), op de achterbank zit de Passagier en achter het stuur de Chauffeur. In dit plaatje zie je dat de Passagier zich nog niet heeft overgegeven aan de Chauffeur en zich vreselijk druk zit te maken. En dat is wat de Passagier doet als hij niet beter weet dan dat hij zijn leven vorm moet geven en daardoor voortdurend zijn authenticiteit geweld aandoet. ( voor de ingewijden in het Human Designsysteem: Het volgen van je Strategie en Innerlijke Autoriteit stemt je af op jouw authenticiteit, waardoor je heerlijk relaxed achter in de auto kunt zitten en je door het voertuig met chauffeur kunt laten leiden)
Bron van de plaatjes: www.key-to-you.com
Even terug naar de essentie van dit verhaal
Het biologische leven bestaat dus uit 3 componenten: Een Designkristal om de vorm te maken, een Magnetische Monopool om deze vorm richting te geven door tijd en ruimte en een Persoonlijkheidskristal, dat een specifiek aspect van het gehele bewustzijn representeert. Leven is dus een experiment van bewustzijn in vorm.
Als leven begint, bij de conceptie, wordt een Designkristal, die een Magnetische Monopool bevat, uit de aarde ‘geroepen’. In de baarmoeder begint de opbouw van het lichaam en dat wordt volledig verzorgd door het Designkristal en de Magnetische Monopool. Er is in de verste verte nog geen Persoonlijkheidskristal te bekennen. Het Designkristal en de Magnetische Monopool doen hier het werk. Op een bepaald moment scheiden ze zich en komt het Designkristal in het Ajna Centrum en de Magnetische Monopool in het G- Centrum. Je kunt dit zien als een daad van liefde. Dat wat zo onlosmakelijk bij elkaar leek te horen scheidt zich hier om leven te geven aan een nieuwe vorm. Liefde dat leven voortbrengt.
En dan pas, ongeveer 88 dagen voor de geboorte, komt het Persoonlijkheidskristal erbij, neemt de Passagier zijn plaats in en kan de reis in de ‘illusie van afgescheidenheid’ beginnen.
Tijdelijk en eeuwig
Het Designkristal met zijn Magnetische Monopool is uniek, die komt maar één keer voor en is dus tijdelijk. Na je dood sterft het lichaam af en komt nooit meer terug. Het Persoonlijkheidskristal daarentegen is eeuwig, is hier al vanaf de grote Big Bang. Die ‘splinter’ van het grote Yang ei, die we allemaal in ons dragen is ons specifieke stukje bewustzijn in de enorme zee van bewustzijn. Zoals al gezegd zijn de Persoonlijkheidskristallen in verschillende bundels opgedeeld die trouwens geen eigen naam hebben. Maar je kunt wel voelen wanneer je iemand uit je bundel ontmoet. Dat zijn die ontmoetingen met mensen waar je een diepe resonantie mee voelt, of waarbij je het gevoel hebt van ‘ik heb jou altijd gekend’. Ra benoemt het als ‘belonging to the same fractal’.
Als je incarneert doe je dat vanuit die specifieke bundel en het is de bedoeling dat je daar ook naar terugkeert.
Eind van de reis, het sterven en de dood
Aan het eind van de reis sterft deze unieke combinatie van een Design- en Persoonlijkheidskristal. De dood treedt in als het Designkristal op een specifiek moment, en aangetrokken door de Magnetische Monopool, het Ajna Centrum verlaat en zich in het G Centrum weer verbindt met de Magnetische Monopool. Samen verlaten ze het lichaam en keren terug naar de Designkristal bundel in de mantel van de aarde.
Nadat de dood is geconstateerd is er nog minimaal 72 uur neurale activiteit in het lichaam en dit is de maximale tijd die het Persoonlijkheidskristal nodig heeft om door zijn Bardo te gaan en op een correcte manier het lichaam te verlaten. Het is belangrijk te beseffen dat de dood geen gehomogeniseerd veld is. Ook een dood heeft specifieke persoonlijke aspecten. De dood is dan ook een voortzetting van ons individuatieproces en van elk leven wordt dat pas met ons Bardo afgesloten.
Wat gebeurt er de uren na de dood, wat is Bardo?
Je zou kunnen zeggen dat Bardo het ‘feestje’ is voor het Persoonlijkheidskristal. Gedurende het hele leven was het afhankelijk van waar de vorm en de Magnetische Monopool het bracht. Het had helemaal niks in te brengen. Het enige wat het kon doen was als een keurige Passagier achter in het voertuig te zitten, naar buiten te kijken en de film te zien die zich daar afspeelde, als Getuige. Op het bovenstaande plaatje zag je hoe lastig dat voor die Passagier was! Hopelijk heeft ‘hij’ in de loop van zijn leven geleerd om zich over te geven zodat er werkelijk ‘bewustzijn in vorm’ ervaren kon worden.
Op het moment dat het Designkristal weer verbonden is met de Magnetische Monopool en ze samen het lichaam verlaten hebben, is het Persoonlijkheidskristal eindelijk bevrijd van de ‘vorm en de richting’. Geen beperkingen meer, maar zuiver transcendent bewustzijn.
Om dit ‘feestje’ van het Persoonlijkheidskristal mogelijk te maken moet het lichaam niet gestoord worden. Dus, het lichaam niet opensnijden, geen autopsie, laat staan orgaandonatie. Ook het lichaam niet onder de grond zetten of verbranden.
Laat het lichaam in alle rust liggen
Iedereen krijgt een specifiek Bardo, afhankelijk van het moment van de dood. Een Bardo heeft verschillende fases waarvan sommige door mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad, worden beschreven. Ra Uru Hu geeft specifieke beschrijvingen van deze fases die voor de nabestaanden zowel inzichtgevend als troostrijk kunnen zijn. De nabestaanden kunnen hun geliefde als het ware na hun dood nog volgen.
Binnen 72 uur wordt het Persoonlijkheidskristal opgepikt door de bundel waartoe het behoort. Aanwezigen, mensen die heel ‘close’ zijn met de overledene, kunnen dat moment vaak voelen. Ik heb het zelf verscheidene keren ervaren, een gevoel van ‘nu is hij/zij er niet meer’. Heel anders dan de uren ervoor toen er nog steeds ‘iets’ voelbaar was.
Het belang van op een correcte manier het lichaam te verlaten is niet alleen omdat je dan het cadeau van de Bardo krijgt maar vooral ook omdat het belangrijk is voor de continuïteit van bewustzijn. De ervaringen die het Persoonlijkheidskristal heeft opgedaan en dus nu terugbrengt naar de bundel, verrijkt de bundel in zijn geheel en zo werd/wordt het mechanisme van een zich langzaam evoluerend bewustzijn gecreëerd. De continuïteit wordt onderhouden door de Persoonlijkheidsbundels steeds opnieuw te bevruchten met de hoogste niveaus van bewustzijnservaringen.
Persoonlijkheidskristallen die niet terugkeren naar hun bundel blijven als een soort vagebonden om de aarde hangen, krijgen nooit meer de kans terug te keren naar hun bundel en opnieuw te incarneren.
Ten slotte
Ik heb dit artikel geschreven puttend uit de enorme hoeveelheid kennis die Ra Uru Hu heeft gegeven in de Race Cosmology series. Het is gans onmogelijk om volledig te zijn. Dat is ook niet mijn bedoeling.
Mijn hele leven ben ik gefascineerd door de dood en geïnspireerd door ‘Beginning, middle and end’, een definitie in mijn Human Design. Luisterend naar Ra in deze series voel ik een diepe resonantie met alles wat Ra hier openbaart. Mijn lichaam respondeert en ‘weet dat het waar is’.
Het is mij een enorm genoegen een stukje van deze kennis met jullie te delen en zodoende hopelijk te voorkomen dat er nog meer ‘verdwaalde vagebonden’ om de aarde gaan cirkelen, maar vooral ook zodat we allemaal het grote cadeau wat ons te wachten staat na onze dood mogen ontvangen.
Surrenda Kuut